We beginnen vandaag op Nordbahnhof met onze tocht en we hebben besloten niet teveel meer te lopen want oei steeds meer blaren die dat pijnlijk maken.

Het thema vandaag is de muur. Daar is heel wat van te zien en te vinden. In Nordbahnhof zelf is een expositie te zien over hoe diverse stations dicht gemetseld werden toen de muur werd gebouwd waardoor mensen niet meer van oost naar west Berlijn konden reizen.

Hoewel de DDR een democratische Republiek werd genoemd was er weinig democratie te bekennen. Mensen hadden weinig vrijheid en de scheiding was een drama. Velen vonden de dood als ze wilden oversteken.

We bezoeken het monument met openbare expositie aan de Bernauerstrasse. Je loopt hier in het oude Spergebiet tussen de twee muur delen in.

Stukken van de originele muur staan hier nog afgewisseld met ijzeren palen die afgebroken muur delen vervangen. Huizen, kerken en begraafplaatsen zijn ontruimd en verwoest zodat de muur gebouwd kon worden.

We passeren een herinneringsmuur met foto's van mannen, vrouwen en kinderen die tijdens hun vlucht neergeschoten zijn en hun wens om vrij te kunnen leven niet hebben overleefd.

Het is heel wreed als je bedenkt dat kinderen van 10 jaar of jonger zonder pardon werden vermoord omdat ze de muur passeerde. We komen diverse vluchttunnels tegen.

Heldhaftig vertelt een mannelijke stem bij een van de informatie palen over dat degene die de muur niet respecteert, een kogel kan krijgen. Dat hebben velen ervaren...en hun leven voor moeten geven terwijl dit nu zo gewoon is om over te steken van oost naar west Berlijn.

Het doet me denken aan het hedendaagse vluchtelingen probleem en hoe mensen daar hun leven wagen voor vrijheid en veiligheid. En hoe Trump maar bezig blijft over zijn muur. Hij wilt dus zo'n moorddadige muur..waar vluchtelingen worden neergeschoten? Kinderen worden gescheiden van hun ouders zoals nu al gebeurd..? Mensen terug in concentratiekampen onder erbarmelijke omstandigheden. Leren ze niets van onze geschiedenis?

We komen langs een uitkijktoren waar je door een spleet door de muur kan kijken naar de overkant van de andere muur. Het is hier net alsof je vanuit de DDR naar het vrije Westen kijkt.

Hierna vertrekken we met de S bahn bovengronds naar de East side gallery. Hier staat nog 1.3 km van de oorspronkelijke muur, met prachtige muurschilderingen.

Dit stuk muur langs de Spree is een openbare gallerie geworden waarbij een zijde door kunstenaars is beschilderd en de andere zijde de oorspronkelijke graffiti en meer er op heeft.

Opvallend zijn de vele vredesboodschappen en de kus van Honnecker en Breznef.

Het is een bonte verzameling van muur schilderingen.

Hierna lopen we naar de Oberbaumbrucke die oost en west Berlijn verbond met elkaar en waar heel wat keer verdrietig afscheid is genomen door Berlijnse mensen.

Nu is er vrij verkeer mogelijk en we reizen zonder moeite over deze brug met de S bahn richting checkpoint Charlie.

We stappen over bij Hallische Tor naar de Kochstrasse waar je recht op checkpoint Charlie loopt.

Voordat we het oude DDR verlaten via de Amerikaanse grensovergang laten we een originele DDR stempel in ons paspoort zetten, zoals dat vroeger ging.

Na de grensovergang komen we bij het bekende checkpoint Charlie. De historische plek waar in de koude oorlog tanks van de Russen en de Amerikanen recht tegenover elkaar hebben gestaan.

Er staan verklede mannen als Amerikaanse soldaten die hun geld verdienen door zich de hele dag te laten fotograferen met toeristen.

Opmerkelijk is de MC Donalds pal naast het checkpoint als ultiem Amerikaans symbool. Een welgekozen plek volgens mij.

Het is druk in dit gedeelte en er zijn veel toeristische exposities die je hier kan bekijken als het gaat over de muur. We kiezen voor de 3D expositie over hoe het er in de jaren 80 uitgezien heeft.

Het is nu bijna niet meer voor te stellen hoe het toen was. De mensen die wel naar elkaar konden zwaaien maar elkaar niet meer zomaar konden bezoeken.

Hoe ze vanuit het westen met uitkijkpunten over de muur probeerden te kijken om hun geliefden of familie te kunnen zien.

Als we deze beelden verlaten komen we nog een voor en na foto tegen van de Brandenburger Tor. Het is een knappe restauratie geweest als je ziet hoe deze kapot gebombardeerd was na de oorlogsjaren.

We rusten dan uit met ijskoffie op een zonnig terras. Even afkoelen na al dat lopen in de zon. Het is net alsof je hier voortdurend aan het tijd reizen bent.