Op naar de Reichstag
Na een korte pauze en wat te drinken, wandelen we het kilometer lange stuk onder de lindebomen door naar het punt waar we gisteravond eindigde en we komen aan bij de Brandenburger Tor.
Dit keer zien we het met daglicht. De hemel trekt open als we er aan komen en we aanschouwen de poort in volle glorie. De poort staat nog net op voormalig DDR gebied want de muur stond hier aan de achterzijde.
Wij lopen onder de poort door en steken anno 2019 ongehinderd de straat over naar het park dat naast de Reichstag ligt en bezoeken de gedenkplaats voor alle gedeporteerde Roma en Sinti zigeuners, waar Himmler voor verantwoordelijk was vanaf 1940. Er is kennelijk onlangs nog een herdenking geweest want er liggen verse bloemenkransen.
Daarna rijst de Reichstag voor ons op. Het prachtige parlementsgebouw van Duitsland. Trots wapperen daar de vlaggen van Duitsland en de EU.
We nemen een tweede pauze op de weide voor dit gebouw en genieten van het mooie uitzicht. Hierna lopen we door richting de Siegesaule via de weg vanaf de Brandenburger Tor.
De Siegesaule vinden we te ver lopen. We zijn best wel moe inmiddels en onze voeten beginnen pijn te doen.
Halverwege deze lange straat, tref je een Russisch monument aan met tanks ter nagedachtenis aan de gevallenen van het Sovjet leger die meevochten tegen nazi Duitsland en hielpen Europa te bevrijden.
Het heeft veel levens gekost die tweede wereldoorlog. In Berlijn heeft elke bevolkingsgroep zijn eigen herdenkingsmonument gekregen. De stad staat er vol mee.
Tenslotte besluiten we onze tocht met het herdenkingsmonument van gedeporteerde Joden. Een groot deel van mijn familie aan moeders zijde is hierbij omgekomen.
Zij zijn gedeporteerd naar Marientheresien stad en daar omgebracht. Een aantal van hen waaronder mijn overgrootvader en opa is tijdig naar Nederland kunnen vluchten en heeft ondergedoken gezeten.
Zij hebben de oorlogstijd overleefd. Mijn overgrootmoeder helaas niet evenals vele van haar nichten en neven heeft zij het niet overleefd. Ze pleegde zelfmoord nog voordat de Duitsers haar te pakken kregen. Ze was te zwak om te vluchten. Voor hen is het Joods herdenkingsmonument met de betonnen graven wat ik vandaag bij daglicht zag.
Hierna liepen we naar de Potsdamer platz om in de Mall of Berlin wat te gaan eten. Onderweg kwamen we Trabantjes tegen. Een hele kolonne naast een moderne Mercedes, wat een contrast.
Ik koop in het winkelcentrum, onder meer een nieuwe koffer want die van mij was ver versleten bleek onderweg. Ook hebben we onze ijskast magneet gekocht. Het tastbare bewijs dat we hier zijn geweest als we dadelijk weer thuis zijn.
Onze ijskast is inmiddels een grote verzameling van alle vakantie bestemmingen geworden waar we elke keer mooie herinneringen aan ophalen.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
