Om de voeten wat te sparen en om onszelf meer frisse lucht, beweging en zicht op Berlijn te gunnen, besluiten we vandaag om te gaan fietsen.

Via ons hotel konden we voor 12 euro per dag een fiets huren dus dat was wel te doen. Voor 24 euro de hele dag kriskras door Berlijn toeren, leek ons wel wat na al dat lopen.

We vertrekken in de ochtend richting Potsdamerplatz en dat was toch even wennen nu we zelf moesten navigeren. Immers de metro had ons ondergronds overal naar toe gebracht maar dan zie je niets dan donkere tunnel.

Na 10 minuten komen we uit bij de ons inmiddels bekende blauwe buizen die door de Potzdammerplatz lopen. Eerst dacht ik dat deze symbolisch de muur markeerde maar dat is niet zo. Het zijn waterleiding buizen. Berlijn is op drassige grond gebouwd (Berl = drassig) en om te zorgen dat de gebouwen niet verzakken wordt het grondwater weggepompt en in de Spree geloosd zodat de gebouwen niet verzakken en het grondwater lager blijft. Ze zijn bovengronds omdat ze anders makkelijker kapotgaan door vriezen, krimpen of uitzetten als ze in de grond zouden zitten. Voorheen waren ze roze maar nu zijn ze blauw.

We hebben nog een oude wachttoren bekeken die is blijven staan en we fietsen dan door richting Charlottenburg. De wijk waar mijn opa en overgrootvader gewoond hebben.

We passeren de Berlijnse zoo en de Kurfurstendam. Hier zien we de oude kapotgeschoten Kaiser Wilhelm Gedachteniskirche. Indrukwekkend als je ziet hoe die er dus nog steeds na-oorlogs bij staat.

Zwaar beschadigd staat de kerktoren er verloren bij. We vervolgen onze weg richting het grote paleis de Charlottenburg.

Ik bedenk me dat mijn opa dit ook zo gezien moet hebben en net als ik vast binnen heeft gekeken.

We gaan een kijkje nemen in het paleis en vanwege onze Berlijn welkomst kaart krijgen we tegen gereduceerd tarief overal toegang toe. Om te mogen fotograferen moeten we echter nog wel 3 euro extra betalen.

Dan krijg je een rood armbandje om en mag je alles op de foto zetten. De tour is inclusief een oortje met gids via smartphone.

Die verhalen duren ons echter wat te lang dus we spoelen regelmatig wat door zodat we rond kunnen lopen op ons eigen tempo.

Het is pracht en praal wat je hier ziet. Niet alles is origineel van dit paleis omdat dingen vervangen of verloren zijn gegaan. Wel komen de stukken uit de tijd van het Pruisische vorstendom.

Diverse stukken zijn uit andere paleizen afkomstig die er nu niet meer zijn omdat ze niet meer bestaan of vernietigd zijn.

Het paleis heette oorspronkelijk anders maar de eerste koningin Sophie Charlotte heeft veel ontworpen en uitgewerkt. Helaas heeft ze niet alles meer gezien zoals ze had bedacht.

Haar zoon Friedrich heeft echter ter nagedachtenis aan zijn moeder daarom het slot Charlottenburg genoemd. Ze was een goed opgeleide vrouw die veel interesse had in muziek, theater, tuinen maar ook wetenschappen en astronomie, filosofie en Griekse en Romeinse cultuur. Tevens was ze dol op Chinees porselein en verzamelde ze aardewerk.

De kapel van dit paleis is klein maar indrukwekkend rijk versierd.

De plafonds van diverse kamers zijn bijzonder mooi geschilderd vol met mythologische figuren zoals godinnen Aurora, Diana, Venus maar ook wetenschappelijke figuren of seizoen voorstellingen uit de natuur.

Na deze enorme hoeveelheid kunst en cultuur, nemen we koffie en notentaart in het café in de kasteeltuin. Wandelen in de immens grote tuinen, geef ik vandaag op. Hoe jammer ik dat ook vind. Het weer is dreigend met regen en mijn voeten trekken dit nu niet.

Hierna fietsen we naar de woonplaats van mijn overgrootvader Carl Lewin. Zijn adres was Kaiserdamm 110 en dankzij Google maps vinden we dit vlot. Het ligt niet ver van het paleis af. Het statige grijze gebouw ziet er goed uit met een wapenschild op de voorgevel.

Daarachter staat nog steeds het geboortehuis van mijn opa Gerhard Lewin. Toevallig staat er een meneer op een balkon te kijken naar ons, hoe ik het pand aan de Leonhardstrasse 13 aan het fotograferen ben. Ik vraag hem hoe oud het pand is want het ziet er best nieuw uit. Hij vertelt dat het uit 1908 stamt en dat het eerst maar twee verdiepingen had. Tijdens de tweede wereldoorlog was het beschadigd geraakt maar toch weer hersteld waarna ze er nog 2 verdiepingen bij hebben gebouwd.

Als we terug fietsen richting het centrum komen we dit kleurrijke appartementen complex nog tegen. Het ziet er erg vrolijk uit.

Dan navigeren we richting de Siegesaule die we vorige keer te ver lopen vonden. Hier liggen plassen op het wegdek. Het heeft hier fors geregend en het miezert er. We schuilen in het park wat er naast ligt tot het droog wordt. Handig zo'n weerapp.

Het weer klaart langzaam op en als we wat gegeten hebben zien we een rondvaartboot die aanmeert. Dat lijkt ons ook wel wat..

Moe van al het fietsen laten we ons rond varen op de Spree waarbij we verteld krijgen wat er allemaal te zien is.

We komen langs het Hauptbahnhof en allemaal mooie bruggen en gebouwen. Aan de oevers wordt nog veel aan nieuwbouw gedaan.

Er ligt een fijne fiets en wandelroute langs de oever met terrassen en oude statige gebouwen.

De Spree splitst zich op dit punt en het schip neemt de linkerkant richting de Dom, de Reichstag en het beladen station Friedrichstrasse vlakbij de Tranenpalast waarover later meer.

We meren aan na de Dom en verblijven een halfuur in het Nicolai Viertel waarna doorgevaren wordt.

We keren om bij de sluis en varen terug naar onze opstapplaats.

Hierna fietsen we langs diezelfde oever naar het Tranenpalast bij het station Friedrichsstrasse.

Hier konden soms oost en west Duitse familieleden elkaar ontmoeten en het was altijd weer met veel tranen als men dan weer afscheid moest nemen van elkaar.

Er is een aangrijpende gratis expositie hier met films, foto's en materialen uit die tijd van de bouw van de muur tot na de val van de muur.

We verlaten dan deze beladen beelden en fietsen dwars door het centrum terug richting de Gendarmenmarkt.

Berlijn stad van oorlogstijd maar nu stad van de vrede.

De Gendarmenmarkt is een plein met prachtige klassieke gebouwen, beelden en terrassen waar je kan drinken en eten.

We fietsen terug naar Potsdamerplatz alwaar we de terugweg naar het hotel nemen. Het was een actieve dag. We hebben veel gezien en beleefd.

We eten onze favoriete Italiaanse maaltijd en besluiten met koffie bij Starbucks.

Ik sluit af met de wijze woorden uit een Vapiano restaurant hier waar we graag komen.

Het geheim van geluk is vrijheid en het geheim van vrijheid is moed..

en zo is het...